پل خواجو يكي از پل هاي تاريخي شهر اصفهان است كه در دوره صفويه يكي از زيباترين پل‌هاي جهان بشمار مي ‌رفت. پل خواجو در شرق پل الله ‌وردي خان يا همان سي و سه پل بر روي رود زاينده رود، در انتهاى شرق خيابان كمال اسماعيل اصفهانى و انتهاى جنوبى خيابان خواجو واقع شده است.
پل خواجو يا پل شاهي به دستور شاه عباس دوم در سال 1060 قمري روي ويرانه‌ هاي پلي از دوره تيموري احداث شده است. طول پل 133متر و عرض آن 12متر، همراه با تزئينات كاشيكاري فراوان از آثار بسيار ممتاز اصفهان است. اطراف پل خواجو مانند قديم در ايام بهار و تابستان و روزهاى تعطيل، محل گردشگاه عموم مردم است.
پل خواجو به دليل معماري و تزئينات كاشيكاري نسبت به ساير پل ‌هاي زاينده رود برتري دارد. در وسط پل خواجو، ساختماني كه به نام بيگلربيگي شهرت دارد و شامل چند اتاق مزين به نقاشي است وجود دارد، اين اتاق ‌ها اختصاص به بزرگان و امرائي داشت كه به هنگام ايجاد درياچه مصنوعي مسابقات شنا و قايقراني را تماشا مي ‌كردند. هدف شاه عباس دوم از احداث اين پل ارتباط دو قسمت محله خواجو و دروازه حسن آباد به تخت فولاد و راه شيراز بود كه به پل حسن آباد و پل شيراز نيز شهرت دارد.
از مزاياى اختصاصى اين پل سدى بوده كه براى آن در موقع ساختن در نظر گرفته ‏اند كه هر زمان اقتضاء داشته با بستن چشمه‏ هاى پايين آب بالا مى ‏آمده و حكم درياچه و سدى پيدا مى ‏كرده است و بناى اين سد و درياچه براى اين بوده كه منظره عمارات و باغ هاى واقع در آن محل باشد و در هنگام جلوس در آن عمارات و باغات از منظره درياچه‏اى كه با بستن سد ايجاد مى‏گرديد لذت برند.
طراحي پل خواجو براي چندين منظور در نظر گرفته شده است. در قسمت مركزي پل ، عمارت بيگلربيگي در طبقه فوقاني و در دو طرف راهروي پل براي پذيرائي و تشريفات رسمي ساخته شده است كه اطاقهاي آن در دوره هاي مختلف با نقوش رنگ طلائي تزئين گرديده است. قسمت فوقاني براي حركت سريع و عبور كالسكه ها و چهارپايان بوده در حالي كه بخش تحتاني عمدتاً براي حركت آرام و توقف و تأمل عابرين پياده بوده است. قسمت زيرين تماماً از سنگ و ملات ساروج ساخته شده و دهانه هاي عبور آب به صورت بند با تخته هاي قطور چوبي قابل كنترل بوده و با بستن كامل دهانه ها سطح آب در قسمت غربي پل بالا آمده و درياچه كوچكي را به وجود مي آورد. در سمت شرقي ، پلكانهاي سنگي انسان را تا حد تماس با آب به پائين هدايت مي كند. ضمن اينكه اين پلكانها خود محلي براي نشستن و لذت بردن از مناظر طبيعي مي باشد .
پل خواجو به هنگام طغيان آب زاينده رود، منظره بسيار جالبي به خود مي گيرد. اين پل را با اسامى بابا ركن الدين، خواجو، گبرها، شيراز، حسن آباد، پل شاهى و تيمورى خوانده ‏اند.

منبع: سايت راهنماسفر